ขาวดอกยาว พราวพร่างพรม
ชื่นชม ดอมดมกาสะลอง
ดอกปีบน้อยกลีบกระจายเป็นสายครรลอง
โลกทั้งผอง ต้องตรึงถึงเมืองพรหม
สาวเจ้างามสามโลกลือ
นี่น่ะหรือ ดอกสร้อยเฝ้าคอยชม
เสกสรรค์บรรจงฟ้อนอ่อนอารมณ์
ช่างงามสมโน้มใจให้ตรึงตรา
มนต์.. ดลจิตใจ ให้หลงใหลในมายา
ด้วยเจ้าฟ้อน แม้นไผได้ยลตา
ต้องสิเน่หา นาฏยาข้าฟ้อนรำ
เหมยหมอกมาราตรีนี้
จุ่งสุขขี ยินดีและปรีดา
ค่ำคืนนี้ จงลืมทุกข์ สุขวิญญา
ด้วยศรัทธาข้าถวายลายฟ้อนเนอ